Społeczny Dom Kultury
Warszawa, ul. Słowackiego 19A
piątek, 4 marca 2016r. godz. 19.00

KONCERT POLSKI - w 110 rocznicę założenia i nieprzerwanej działalności w 110 rocznicę założenia i nieprzerwanej działalności Chóru Męskiego im. Wacława Lachmana

Na specjalne zaproszenie Zarządu Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej 4 marca 2016 roku odwiedziliśmy stołeczny Żoliborz. O godzinie 19.00, w Sali nr 1 Społecznego Domu Kultury, odbył się występ naszego chóru.
Społeczny Dom Kultury zaprojektowany został w 1937 roku przez polskiego architekta prof. Stanisława Brukalskiego. Realizacji na Żoliborzu, projekt doczekał się dopiero w roku 1954.
Budynek przy ul. Słowackiego 19A dzieli się na część teatralną - północną o układzie centralnym na rzucie oktagonu, oraz na część domu kultury - południową o układzie podłużnym.
Pod nazwą: Spółdzielczy Dom Kultury, służył żoliborzanom do lat 90-tych XX wieku. W wyniku sporów po podziale PRL-owskiego molocha jakim stała się Warszawska Spółdzielnia Mieszkaniowa, pod nową nazwą, przeszedł na własność WSM. Społeczny Dom Kultury jest materialną, kulturalną spuścizną Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej. Kojarzony przede wszystkim ze znajdującego się w nim "Teatru Komedia", dla mieszkańców Żoliborza to również Biblioteka, Czytelnia i działalność kulturalno-oświatowa. Obiekt ten jest pięknym budynkiem, rozlokowanym w rozległym parku, przez co może pełnić funkcję atrakcji turystycznej. W roku 2010 decyzją Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych.

Sala była perfekcyjnie przygotowana na przyjęcie artystów chóru. Akustycy doskonale zadbali o nagłośnienie. Zadbano również o odpowiednie oświetlenie sceny.
Przed wejściem na scenę dyrygent, życząc nam udanego występu, wygłosił swoją dewizę - "Uśmiech i radość jest miarą powodzenia".
Koncert rozpoczęliśmy "Hasłem", następnie głos zabrał kol. Paweł Bekanowski.
Przedstawił akompaniującą nam tego wieczoru panią Joannę Laszczkowską oraz dyrygenta Pawła Choinę. Następnie przybliżył słuchaczom historię powstania "Hasła" chóru Męskiego HARFA.

Tekst pieśni i melodia powstały na pierwszym zebraniu HARFY, 7 stycznia  1907 roku. Autorami byli Franciszek Jurkowski - jeden z Założycieli i Wacław Lachman - nasz pierwszy dyrektor artystyczny, późniejszy Patron Towarzystwa Śpiewaczego HARFA.
W zebraniu założycielskim uczestniczyło ponad 30 kolegów. Oprócz "Hasła", nadano też wtedy chórowi nazwę "Harfa". Kol. Paweł zażartował, że mimo iż chór istnieje od tego czasu już 110 lat, to pogłoski jakoby śpiewał nadal w naszym chórze któryś z założycieli są nieprawdziwe. Wzbudziło to ogólną wesołość na widowni. Paweł Bekanowski zaznaczył jednak, iż w gronie harfiarzy są koledzy legitymujący się długoletnim stażem śpiewaczym. Jako przykład wymienił tu naszego kolegę Kazia Kostrzewę, który rozpoczął w tym roku 58 sezon pracy artystycznej z HARFĄ.

Kontynuując, nasz konferansjer przybliżał słuchaczom cele działalności Towarzystwa Śpiewaczego "Harfa". Najważniejszym zadaniem dla chóru HARFA od początku istnienia było propagowanie pieśni polskiej. Kiedy Polski nie było na mapie Europy, kiedy zaborcy chcieli wykorzenić polskość, tym bardziej naród opierał się zaborcy, kultywując patriotyzm poprzez śpiew. Kol. Paweł nawiązał do czasów historycznych obejmujących lata 1830-1863, czyli daty związane z Powstaniem Listopadowym i Styczniowym, a także do okresów późniejszych, w których utrwalała się nasza tożsamość narodowa.

Zapowiedział pieśni, które nawiązywały swoim charakterem do okresu powstań narodowych XIX wieku. Wykonaliśmy w następującym porządku: "Marsz Strzelców", "Jak to na wojence ładnie", "Pożegnanie", "Ostatni mazur" - pieśni w opr. Jerzego Kołaczkowskiego, z akompaniamentem Joanny Laszczkowskiej.
"Pieśń Wieczorna" - St. Moniuszki, w opr. Jana GALLA, do słów Władysława Syrokomli - ten utwór wykonaliśmy a'capella. Również bez akompaniamentu fortepianowego zaśpiewaliśmy "Przylecieli Sokołowie" - pieśń w opr. Piotra Maszyńskiego do słów Jana Czeczota.

Po wykonaniu powyższych utworów wielkiego twórcy opery narodowej Stanisława Moniuszki chór dostał od publiczności gromkie brawa.
Ponownie z akompaniamentem fortepianu wykonaliśmy następne zapowiedziane przez konferansjera pieśni. Były to: "Warszawianka" w opr. Jerzego Kołaczkowskiego do muzyki Karola Kurpińskiego, tekst franc. Casimir Delavigne, tłumaczenie Karol Sienkiewicz, "Kyrie" i "Agnus Dei" z Missa in honorem Resurectionis D.N. Jesu Christi - Wacława Lachmana, "Warszawskie Dzieci" - do muz. Andrzeja Panufnika, sł. St. R. Dobrowolskiego w opr. Alojzego Rogockiego, "Deszcz jesienny" w opr. Wacława Lachmana, "Kołysanka" - muz. Jana Maklakiewicza, do słów Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego.
Gorące brawa były nagrodą za dobry występ naszego chóru. Kolega konferansjer Paweł Bekanowski podziękował przedstawicielom Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej za zaproszenie i zorganizowanie koncertu oraz publiczności za liczne przybycie. Podziękował również panom, którzy czuwali nad oprawą techniczną koncertu.

Publiczność po tych słowach domagała się bisu. Aby uczynić zadość oczekiwaniom słuchaczy wykonaliśmy pieśń ludową zatytułowaną "A ja sobie podrygom" - humoreskę w opracowaniu Wacława Lachmana, za co również dostaliśmy od publiczności gorące brawa. Już na samo zakończenie jeszcze raz zaśpiewaliśmy - "Ostatniego mazura".
Koncert zakończył się dla nas artystycznym sukcesem i mogliśmy z pewnością być zadowoleni z dobrze spełnionego obowiązku.
Szczególne podziękowania należą się Henrykowi Rolkowi oraz Wojtkowi Bucińskiemu, za bardzo duże zaangażowanie w prace organizacyjne, oraz Sławkowi Krasuskiemu za przygotowanie pięknego afisza koncertowego.
Był to nasz 3004 występ przed publicznością.